Powrót mocarstwowej polityki Rosji w drugiej dekadzie XXI wieku sprawił, że w miarę doskonalenia, rosyjskie wiatrówki z narzędzia zabawy i rekreacji zaczęły coraz mocniej wracać do źródeł – do roli broni pierwszego kontaktu i narzędzia podstawowego szkolenia strzeleckiego.

Niemal równolegle z pierwotnym karabinkiem Junkier na rynku pojawił się pneumatyczny pistolet Makarowa MP-654K, opracowany w Biurze Konstrukcyjnym Iżewskich Zakładów Mechanicznych przez G.A. Romanowa, W.A. Strechowa i W.L. Czerepanowa (Patent RU 2 155 310), który mechanicznie stanowił hybrydę 9 mm pistoletów PM i PMM. Zamek (mocno zmodyfikowany) pochodził z PM, podobnie jak niemal niezmieniony mechanizm spustowo-uderzeniowy SA/DA, natomiast szkielet i okładzinę rękojeści wzięto z PMM. Kurek zewnętrzny uderza w skróconą iglicę, która stanowi bijnik, otwierający zawór gazowy umieszczony na szczycie magazynka, mieszczącego w sobie nie tylko nabój z gazem i magazynek z kulkami, ale także zawór dozujący gaz do ich wyrzucania. Użycie szkieletu PMM, z jego szerokim gniazdem na dwurzędowy magazynek, bardzo ułatwiło umieszczenie w nim naboju z CO2, eliminując konieczność rozwiercania szkieletu i okładziny. Moduł gazowy jest całkowicie zamontowany w odlewanej ze znalu obejmie, której obrys przypomina magazynek – na tyle, by dać się wprowadzić do gniazda i utrzymywać oryginalnym zatrzaskiem magazynka