Zagadnienie zwiększenia przebijalności pocisku naboju 7,62 mm × 51 NATO doprowadziło do przyjęcia w roku 2016 naboju z pociskiem zwykłym o zwiększonych osiągach M80A1 Enhanced Performance Round (EPR), mieszanego w taśmach z nabojami ppanc M993 AP. Po zaledwie trzech latach okazało się, że rozwiązanie już się nie sprawdza i zamiast obu tych pocisków przyjęto do uzbrojenia nabój XM1158 z Zaawansowanym [Pociskiem] Przeciwpancernym – Advanced Armor Piercing, AAP.
AAP jest reakcją na problemy z nabojami z pociskiem M948 SLAP z rdzeniem penetrującym w sabocie, które okazały się nieprzydatne do strzelania z karabinów maszynowych z urządzeniami wylotowymi – czyli na dobrą sprawę wszystkich poza M134 Minigunem. W XM1148 wolframowy penetrator (2) podparty miedzianym rdzeniem (1), zaciśnięty jest w płaszczu (3), stanowiąc jednolity pocisk, który opuszcza lufę w całości, nie stanowiąc zagrożenia dla urządzeń wylotowych.
[LE]
źródło: PEOSOLDIER